του Βασίλη
Τσιτσιρίγκου*
Η άτυπη Βιομηχανική Ζώνη στα όρια της
ΑττικοBοιωτίας (Οινόφυτα-Σχηματάρι) συγκροτείται από περίπου 1650 βιομηχανίες
που διαχρονικά αξιοποίησαν την τοποθεσία, τα δίκτυα και την προσφορά εργατικών χεριών.
Παρά τις ευεργετικές επιπτώσεις της βιομηχανικής δραστηριότητας
στο εισόδημα και την απασχόληση, η περιοχή χαρακτηρίζεται υψηλής
επικινδυνότητας-ρύπανσης έχοντας…ανοικτούς λογαριασμούς (περιβαλλοντική
υποβάθμιση, χωροθέτηση, δημόσια υγεία, κλπ) από το παρελθόν : Που καιρός, εκεί στα 1970 στο ζενίθ της (άναρχης)
ανάπτυξης της Ελληνικής Βιομηχανίας -χρόνια που ήταν της μαζικής παραγωγής και
κυριαρχίας της “οικονομετρικής”
ανάπτυξης-για δεύτερες σκέψεις οργάνωσης της βιομηχανικής δραστηριότητας και για περιβαλλοντική προστασία.
To διακύβευμα τότε ήταν η δουλειά για τους
“εσωτερικούς μετανάστες”, η κάλυψη της παραγωγής, η παραγωγή τελικών προϊόντων.
Το πρόβλημα της ρύπανσης στην ζώνη
Οινόφυτα-Σχηματάρι-Ασωπός, αναδείχτηκε από τους ανθρώπους της περιοχής. Το μετέφερε στο πολιτικό πεδίο η Αριστερά, ο Μιχάλης
Παπαγιαννάκης με ερωτήσεις στην
Βουλή-Ευρωβουλή. Αργότερα μπήκε στην ατζέντα των Υπουργείων και σήμερα
βρίσκεται στο επίκεντρο των περιβαλλοντικών πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και αυτό είναι ΕΝΑ κέρδος, είναι ΕΝΑ και στο ΧΕΡΙ.
Ωστόσο οι λύσεις χάθηκαν στον κυκεώνα των συζητήσεων : Που
είναι η ρύπανση ; Ποιος έχει το
δίκιο ; Οι αγρότες “που δεν τους είπε κανείς…νάχουν τα χωράφια
τους εκεί” ; ποιες βιομηχανίες
ρυπαίνουν; Από κοντά οι Ασωπολογούντες
σε αέναο κουβεντολόι, τι θα γίνει με τα στερεά, τι με τα αστικά απόβλητα, τι με
τον Ασωπό.
Με τούτα και με τάλλα οι βιομηχανίες συνέχισαν το
ρυπογόνο έργο τους...Έτσι “γεννήθηκαν”, έτσι
“μεγάλωσαν”, έτσι έζησαν.
Τουτέστιν, παρά τον κανόνα “ο
ρυπαίνων πληρώνει”, κατοχύρωσαν την ανομία, την ανυπακοή, ενίοτε και με την ανοχή του κρατικού
μηχανισμού.
Διότι το μοντέλο ανάπτυξης της ΝΔ–ΠΑΣΟΚ, ήταν
αυτό των
διαμεσολαβήσεων, αυτό που τελικά αποτέλεσε και το πραγματικό κράτος
: Το τριτοκοσμικό κράτος που οικοδόμησαν
οι λαϊκιστές, το κράτος της δεύτερης
Ελληνικής Δημοκρατίας, αυτό το άθυρμα
που σήμερα καταρρέει σαν
χαρτοκούτι.
Παρεκκλίσεις επί παρεκκλίσεων ήταν η πολιτική στα
περασμένα χρόνια, με ένα νομοθετικό
πλαίσιο για την βιομηχανία,
απαλλαγών στους περιβαλλοντικούς όρους στις άδειες-εγκρίσεις και, δώστου πάλι
από την αρχή ωσότου νάρθει ο επόμενος Υπουργός να μερεμετίσει την κατάσταση και
έχει ο θεός…Παραθυράκια στα παραθυράκια, φούντωσε η αναρχία στην περιοχή,
φτιάχτηκαν “προηγούμενα και τετελεσμένα”.
Στα 2010 σε σύσκεψη Δημάρχων στην Τανάγρα Βοιωτίας,
με τον Ευρωβουλευτή Ν. Χουντή, διατυπώσαμε την ΠΡΟΤΑΣΗ του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ: Oτι για την Ζώνη Σχηματαρίου-Οινοφύτων, η
Αριστερά θα καταθέσει ΕΙΔΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ, ζητώντας χρηματοδότηση αυτού από την ΕΕ.
Πέρασαν τα χρόνια, άλλαξαν Δήμαρχοι,
Νομάρχες, Υπουργοί, ασκήθηκαν εν τω
μεταξύ πολιτικές, αλλά το πρόβλημα παραμένει εδώ.
Στο πρόγραμμα της Αριστεράς για την Στερεά Ελλάδα
(Λαμία 29-11-2014) προτάξαμε με δέσμευση του σημερινού πρωθυπουργού την
εφαρμογή αυτού του ΣΧΕΔΙΟΥ. Όχι γενικά
και αόριστα, αλλά με συγκεκριμένες θέσεις
(Eλεγκτικοί Μηχανισμοί για το περιβάλλον-Δημιουργία ΒΕΠΕ- Απορρύπανση)
και βήματα :
• Εκπόνηση
των απαραίτητων μελετών
• Βιολογικός
(ή βιολογικοί) καθαρισμός
• Δημιουργία
ΒΕΠΕ και Φορέα Διαχείρισης.
• Εμπλουτισμός
των υδάτων.
Τελικά σήμερα δεν θα αποφύγουμε να πληρώσουμε διπλά
την άναρχη ανάπτυξη, αφού οι παλιοί κυβερνώντες δεν υπολόγισαν τις ζημιές
αυτής. Αλλά ας μην μιλάμε για παλιακές
ιστορίες και πολιτικές που κονιορτοποιήθηκαν στο διάβα της ιστορίας. Ας μιλήσουμε για το σήμερα και το αύριο, καθώς
βασιζόμαστε στην σαφή δέσμευση ότι η
κυβέρνηση της Αριστεράς θα λύσει
το πρόβλημα στην Ζώνη Οινοφύτων-Σχηματαρίου-Ασωπού. Με ευαισθησία στο
περιβάλλον, αλληλεγγύη στην νέα γενιά, προς όφελος της Κοινωνίας.
Στα ΠΕΠ Στερεάς και ΑΤΤΙΚΗΣ της Προγραμματικής
Περιόδου 2014-2020 (Σύμφωνο Εταιρικής Συνεργασίας-ΣΕΣ) που υπεβλήθησαν στην ΕΕ
και θα εγκριθούν τον Ιούνιο 2015, έχουν εγγραφεί δράσεις για την
απορρύπανση της περιοχής με
ενδεικτικούς προϋπολογισμούς (υφίστανται δε, με την προϋπόθεση της Εδαφικής
Συνεργασίας).
H πρόκληση συνεπώς είναι μπροστά : Στα όργανα προγραμματισμού, στις Περιφέρειες Αττικής και Στερεάς σε μια
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΔΑΦΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ…Οι περιφερειάρχες, η Δούρου, ο Μπακογιάννης, ο
Δήμαρχος Tανάγρας, το Υπουργείο Περιβάλλοντος έχουν τον πρώτο λόγο.
1. Aμεσα να ετοιμάσουν τις λεπτομέρειες του
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ με συνεργασία των δύο Διευθύνσεων Σχεδιασμού και των
Διαχειριστικών Αρχών
(εξειδίκευση-κοστολόγηση-χρονοπρογραμματισμός εργασιών).
2. Ταυτόχρονα να “ανοίξουν” τον δρόμο για
κατάστρωση νέων Αναπτυξιακών Πολιτικών-Συλλογικών Επιχειρηματικών Σχεδίων στην
περιοχή, βασισμένα στην Καινοτομία, σε Ευρωπαϊκές εμπειρίες, στην Τεχνογνωσία
της περιοχής, για να μετατρέψουμε το
MEIONEKTHMA της περιοχής
σε ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ.
Για εφαρμογή πολιτικής γράφουμε και αυτή
διατυπώνουμε…
Ούτε Ασωπολογίες, ούτε ιδεολοψίες και ζυμώσεις… ή
σε κουβέντες να βρισκόμαστε.
Για να κλείσουν οι…ανοικτοί λογαριασμοί.
Για την λύση του προβλήματος μιλάμε.
12-5-2015
*Ο Β.Τσιτσιρίγκος είναι Οικονομολόγος, Δ/ντής της
Αναπτυξιακής Ανώνυμης Εταιρείας ΟΤΑ “ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ”. Eπί εικοσαετία Δ-ντικό Στέλεχος Αναπτυξιακών
Φορέων της Αυτοδιοίκησης και Υπεύθυνος Σχεδιασμού-Υλοποίησης των Ολοκληρωμένων
Προγραμμάτων Αγροτικής Ανάπτυξης του Υπ. Αγρ. Ανάπτυξης και του ΠΕΠ
(1995-2015).
Yπεύθυνος του Περιφερειακού Προγράμματος του
ΣΥΡΙΖΑ. E-mail : repa1719@gmail.com
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου